Böyle döküldü kelimeler dudaklarımdan kaskın içinde. Eskişehir, Mihalgazi virajlarını dönerken. İntercom un açık olduğunu unutmuşum. “Yaz Tolga abi” diye Emre’nin sesini duydum…
Ya Emre, böyle bir şey var mı hafta içinde sen 1200 Rally GS ini verdin, 1200 Gs Adv ni aldın. Gece bana hadi sen de gel dediniz, sabah sizle yoldayım. Memduh, Kırklareli’nden Crossrunner ile çıktı, İstanbul Honda Esengül’den Africa Twin CRF 1100 L2 ile devam etti. Cenk Edirne’den geldi, Touratech’de servisi yapıldı, Oltay Otomotiv’de lastikleri değişti, akşamına sen Memduh ile ben Cenk ile hepimiz Eskişehir’deyiz. Şimdi de yolun keyfini çıkartıyoruz. Böyle sıkıştırılmış dosya gibi bir program gördün mü? Enteresan olanı ben R nineT ile Emre Adv ile, Memduh Africa Twin ile Cenk yeni lastikleri ile ilk uzun sürüşlerimizi yapacağız.
Saatler öğleni geçmişti. Ben geceye kalmayı bir sürü nedenden dolayı sevmem. Cenk’te de smoke visör olduğu için o da gündüz sürse iyi olacak. Eskişehir Capella Otel’de buluşmak üzere biz yola çıktık. Klasik yoldan, Kocaeli, Sakarya, Pamukova, Bilecik, Bozüyük, Eskişehir 300 km sonra Capella Otel’deyiz. Emre koordinatördür. Anında her şeyi organize eder, hayatınız kolaylaşır. Akşam yemeğini Ramada Otel’de rezerve ettirmiş. İki saat arayla otelimizde buluştuk ve yemeğe geçtik. Yarın ki tur, Eskişehir, Bozüyük, Rüştiye, Domaniç, Tavşanlı, Kütahya, Eskişehir.
O gece yemekte Memduh, Honda Africa Twin Crf1100 L2 ile bütünleştiğini ve çok mutlu olduğunu anlattı. Emre, 1200 Gs Rally’ sini unutamasa da, R 1200 Gs Adv nin yolunu beğendiğini anlattı. Cenk, R 1200 Gs Adv’sini terlik gibi kullandığı için ona Edirne, Eskişehir fark etmiyor zaten. Ben de motosikletimin uzun yolundan memnunum.
Gece sohbeti uzadığı için, rötarlı da olsa ertesi günü yoldayız. Hepimiz sadece sürmeye odaklıyız. Kafalarımız bomboş. Güzel bir gün bizi bekliyor. Ana yollarda süratimiz 120 – 140 arasında. Bazen 160 km ye çıkıyoruz. O gün biraz rüzgar vardı. İntercom da bir ara Emre ile Cenk’in sohbetini duydum. Sen de rüzgar alıyor musun diye konuşuyorlardı. Gülerek araya girdim. Rüzgar mı dediniz.
Size Bmw R nineT motosikletimin sürüş hissiyatımdan bahis etmek istiyorum. Benim bu motosikletim ile ilk uzun yolum. Sürerken, uzun yoldaki motor sesine doyamadım. Selem ve oturum ergonomim çok rahat. Üzerime dikilmiş elbise gibi. Elbette rüzgar korumam yok. Fakat 120 km ye kadar hiç rahatsız değilim. Yani biraz rüzgar ve motorunun saundu, motosiklet sürdüğümü anlıyorum. Motosikletin yol tutuşu ve viraj kabiliyeti, ön süspansiyon, gidon amortisörü ve paralever sistemden dolayı mükemmel. Ara rotalarda tempo giderken, bazı bozuk satıhlara denk geldiğimiz oldu. Endurolar oraları düz yol gibi geçerken, ben konumlanmamı değiştirerek, riske girmedim. Ne kullandığını bilip ona göre sürersen, sorun yaşamazsın.
İlk günkü rotada, Rüştiye’den bir ara yol ile Domaniç’e bağlandık. Yıllardır arkadaşlarımın anlattığı Domaniç virajlarında süreceğiz. Tam o bölgede biraz trafiğe denk geldik se de, Kütahya üzerinden Eskişehir’e döndük. 300 km daha yol yapmışız.
O geceyi aperatif yiyecekle geçirdik. Sabah erken dönüş rotasını yapacağız. Eskişehir, Mihalgazi, Yenipazar, Taraklı, Geyve, Sakarya, İstanbul. Bir 300 km daha yol yapacağız.
Rotaları Emre hazırladığı için, asıl yol yarın deyip iştahımızı açtı. Şansımıza yola çıktığımızdan beri hava da şerbet gibi. Sürüş çok hassas bir konudur. Tanımadık insanla nasıl yola gidilmez ise, sürüşünü bilmediğin insanlarla, hiç sürülmez. İşte o yüzden birlikte sürmekten keyif aldığımız arkadaşlar, aynı şehirde olmasak da fırsat yaratıp bir araya gelerek bu keyfi paylaşıyoruz. Adını saygılı sürüş koyduğum bir tarzımız var. O anki havamıza göre birimiz öne geçiyor diğerlerimiz çizgisinden gidiyoruz ve daima birbirimizi kolluyoruz. Kendimizi geliştirmek adına sohbetlerimiz de sürüş üzerine.
Doğaçlama bir araya gelen bu insanlar, hepimizin çıkış noktası motosiklet sürüşünde buluştuk “Ride Mode On“.
Eskişehir’den Mihalgazi yoluna çıktık. Önce bir bozkır geçtik. Emre navigasyondan yol bilgisi vererek bizi hazırlıyor. Yukarı çıktıkça yol ile birlikte tabiat ta da yeşile dönmeye başladı. Devamlı kıvrılarak gidiyoruz. Sadece navigasyonda etap tazelemek için duruyoruz. Bir ara mıcırlı kısa bir bölümü geçerken yavaşladık. Sonrasında asfalt ve yol öyle bir güzelleşti ki art arda girdiğimiz bir viraj çıkışında destek gazı verirken keyiften “Bu Turu Yazmazsam Olmaz” demişim kaskın içinde.
Tolga Büyüköner
Motosikletçi
20 Eylül 2021
Motorium 